Veel te veel..

Hola todos!

Zoals de titel het al zegt is er weer veel te veel te vertellen. In plaats van elke dag van de afgelopen week weer uitvoerig te beschrijven zal ik de hoogtepunten kort samenvatten!

24 t/m 26 september:
Het vorige weekend was hier het grootste feest van het jaar, namelijk Mercé! Zij is de (bescherm)heilige-maagd iets in die trant. Drie dagen lang feest (grootse optredens) en veel fietsen. Echt bizar vette dingen gezien! Zo was hier in het stadspark een groot podium voor de fontein met daarnaast een giga-hijskraan. Hieraan hingen luchtacrobaten die de gekste stunts en dansen uitvoerden. Zo liepen ze rond op het podium en zo zweefden ze tientallen meters de lucht in. O.a. papier verschuren en opera-gezang. Verder in de stad: levende piramides, parades met vuurwerk, tromgeroffel, parades met 4 meter hoge beelden en onwijs veel mensen op de been. Het touren hierdoor heen was de eerste keer dus ook onwijs lastig. Op deze manier wel goed de zijstraatjes en alternatieve wegen leren kennen! Zelf pas op de laatste dag van de feesten 's avonds met Agnes even op pad geweest en in het park genoten van de Cirque de soleil achtige shows/lasershows/bandjes/rondfietsende-theater.

29 september:
Woensdag was het een algemene stakingsdag in heel Barcelona. Waar men voor staakte, tsja werkloosheid, elende, ei-kwijt-moeten. Het was tijdens mijn tour stilte voor de storm met overal in de stad politie en afgezette straten. Na een leuke camp nou tour gedaan te hebben zat ik op kantoor ten tijde van de eerste opstootjes. Iets van 30 Mossads d'Esquadras (ME-busjes) kwamen met gierende sirenes langs gescheurd richting Plaza Catalunya. Ik was na werk te moe om mee te rellen dus heb ik de volgende dag in de krant de schade vernomen: één telefoonwinkel vernield, een politie-auto in de hens gestoken, tientallen stakers gearresteerd en overal zwerfvuil in het normaal schone Barca. Die donderdag was het goed te merken dat maar weinig mensen een vlucht hebben gehad. 3 mensen kon ik rondleiden (vergeleken met 160 man in totaal vandaag).

Dit weekend (2 en 3 oktober):
De tijd vliegt letterlijk voorbij. Een zeer goed teken want vervelen doe ik me hier geen moment. Soms kom je gewoon ogen en oren te kort om alles mee te krijgen. Dit is ook lastig als je lange dagen werkt en dat wil afwisselen met leuke dingen in de vrije tijd. Gelukkig was dit weekend wel echt onwijs lekker. Gisterochtend een fietstour gedaan, intotaal 6 gidsen op pad met allemaal giga-groepen. Leuk feitje: de 36 mensen van de tour gister hadden de dag ervoor allemaal ingecheckt bij Sanne in het Hilton. Goede service zo samen, de een checkt ze in, de ander vermaakt ze!
Grootste groep tot nu toe dus, 18 om 18, gelukkig allemaal goed de stad doorgekomen. Zelfs degenen die al sinds kinds af aan niet meer gefietst hadden! Na de tour met 4 gidsen even lekker wat gaan eten in de tapas-bar om vervolgens met Rigtmar (baas) naar de luchtshow te gaan die dit weekend ook nog eens plaatsvond. Woorden schieten dan weer tekort in zo'n situatie om het te omschrijven. Duizenden mensen op de stranden om de straaljagers/propeller-vliegtuigen/helikopters te aanschouwen die de gekste stunts uithalen. Er was een helikopter die bijna uit het zicht 10 minuten de lucht in ging, waar doodleuk 4 parachute-springers binnen 10 seconden met een vrije val weer beneden waren! Zal proberen de filmpjes daarvan zeker snel te publiceren!

Een van de leukste momenten tot nu toe tijdens mijn stage diende zich zaterdagavond aan. Ik had vrijdagavond contact gehad met Wanda (oud-honkbaltrainster van vroeger) en haar zoon speelde deze avond vlak buiten de stad de halve finale van het nationale kampioenschap junioren. Na de tour en luchtshow en kort thuis geweest te zijn ben ik met de trein 1,5 uur (!) onderweg geweest naar Viladecans om daar EINDELIJK weer eens een stukje honkbal te kijken. Na lang zoeken en reizen bij een van de voormalig Olympisch Stadia terecht gekomen. Super om ten eerste weer bekende gezichten te zien en uiteraard weer bij een honkbalwedstrijd te zijn!!
'Helaas' gingen de Marlins (team van Wanda's zoon Ruben) zo goed dat ze in de 5e inning al klaar waren, maar men-o-men, wat was dat leuk!
Na afloop van de wedstrijd even het veld opgeweest, foto's gemaakt EN twee honkballen kunnen regelen haha. Die kan je hier dus echt nergens krijgen! Toen was het alweer tijd voor het afscheid, had er echt wel 3 dagen kunnen blijven, maar begon de lange reis naar huis. (alleen zwervend door onbekende straten/parkjes en dronken jongeren op het station, maar daarover niet al te veel) Zondag zouden ze de finale spelen in Sant Boi (halfuurtje met de trein) en daar wou ik zo dolgraag bij zijn, dat ik als een gek ben gaan bellen om iemand mijn tour te laten overnemen. Helaas bleken we in het drukste weekend van het jaar te zitten en was iedereen al zo volgepland dat het helaas niet ging lukken.

Vanochtend een wandeltour gedaan met gezellige mensen die gister ook waren wezen fietsen. Na het beeld van Columbus ingeweest te zijn lekker gewandeld door de kleine straatjes en stegen van de binnenstad. Gelukkig was het goed uit te houden door de verschillende terras-stops en voelde het tenminste nog enigszins als een weekend aan. Na kort thuis gelunchd te hebben opnieuw naar de Ramblas afgereisd voor nóg een wandeltour (m'n 3e totaal) en hier stond een groep van 26 (13 om 13) mij en Merijn (andere gids) op te wachten. Met deze ambtenaren uit Heerhugowaard wederom een leuke tour gewandeld en was het einde van het superdrukke weekend in zicht. Nu net een uurtje thuis en aan het bijkomen van alle gekkigheid en drukte de afgelopen dagen. Sommige momenten (herhaling) zijn niet te bevatten, zo stoer om zóveel mee te maken. Heb nu het idee dat ik hier dus al 2 jaar woon qua wat ik meemaak/zie/hoor. Ik begin weer af te haken, hoop zo weer een mooi overzichtje neergezet te hebben van een onwijs toffe week!

Van de week wordt ook weer uniek en druk, dus volgende week de volgende verhalen!

Saludos,

Stefan 'Langdraadig' Trescasa

UPDATE:
- Het team van Ruben is kampioen geworden, wedstrijd gewonnen met 7-1!
- In de tussentijd is er ook nog een nieuwe huisgenoot bijgekomen, een 31-jarige Italiaan. Bioloog van beroep (iets in die trant) maar heel vriendelijk. Pluspunt: ruimt zijn eigen troep op! Waardoor de anderen dat ook steeds meer doen.