Een eerste terugblik!

Bon Día Todos!

De afgelopen weken zijn er geen nieuwe verslagen verschenen, elke nieuwe uitstelronde zorgde ervoor dat we nu al in eind December zijn beland. Bij deze dus even een speciale editie van Stefan in Barcelona! Een korte terugblik op de gepasseerde maanden en de afgelopen ontwikkelingen.

AUGUSTUS
Laten we beginnen met de maand waarin ik naar Barcelona afreisde zonder een flauw benul te hebben van wat mij exact te wachten stond. Met een goed gekneusde voet zette ik een halve voet aan grond op het vliegveld van Barcelona, op een frisse donderdagochtend, 13e van de maand. Het besluit was alles maar over mij heen te laten komen en vooral te gaan genieten van de kans om in het buitenland stage te lopen. Bij het aankomst in Carrer de Sicilia, nr. 178, was het nog een hele puzzeltocht om mijn toekomstige appartement te vinden. De huisbazin was op vakantie en alle bewoners van het pand lagen nog op één oor. Gelukkig werd ik vriendelijke geholpen door de enige wakkere (uiteindelijk) bovenburen die mij voorzagen van toegang tot internet en wat te drinken. Al snel kwam ik achter het juiste adres en werd ik van mijn loodzware en goed gesorteerde koffer afgeholpen. Voor mijzelf brak er een moment van rust uit. De eerste dagen waren er om de boel in te richten, de eerste straten te verkennen en vooral te genieten van het mooie weer.

De daarop volgende dagen en weken ben ik de eerste keren gaan meefietsen met tours van Baja Bikes. Georganiseerd door Agnes, die mij en mijn collega (mede-stagiair) Ser helemaal top heeft ingewerkt. Vervolgens was het eind Augustus zover dat ik zelf mijn eerste fietstours moest gaan geven. Met nu al meer dan 820 kilometer op de teller, lijkt dat heel lang geleden! Mijn eigen fiets begint dan ook al beetje bij beetje uit elkaar te vallen. Eerst de spaken die gingen krommen, vervolgens de snelbinder die eraf moest en nu ook nog eens de sleutel die afgebroken is. Voor een fiets die er totaal al meer dan 1000 kilometer op heeft zitten, toch nog best goed!

SEPTEMBER
In de maand September kwam Sanne aan en was het vooral hard werken en fulltime meedraaien in de dagelijkse gang van zaken. De hele maand stond in het teken van verschillende feesten, waar nu nog steeds mooie herinneringen van zijn blijven hangen. Zo was er Mercé, waarop de Spanjaarden 3 dagen lang alleen maar de straat op gingen, dronken en plezier maakten. Aan de hand van optredens her en der was er veel moois te zien, in mijn eigen achtertuin, het grote stadspark “Parc de la Ciutadella” waren er naast kraampjes met voedsel ook luchtacrobatiek, rockmuziek en een goede sfeer.

Verder was er veel rumoer tijdens de staking eind September, hierbij werden auto´s in de brand gestoken, veel alternatievelingen opgepakt en enkele winkels vernield. De sporen van een achterstallige vuilnisdienst waren op z´n minst chaotisch te noemen. De altijd zo schone stad was ineens veranderd in een puinhoop, die gelukkig niet langer dan 1,5 dag aanbleef.

OKTOBER
De maand waarin ik het normaal gesproken gewend ben om de winterjas uit de kast te trekken, bleef het weer maar warm en mooi. Grote groepen rondleiden was vooral een opgave, want met 20 man achter je aan komt ga je stukken langzamer dan met z´n 3en. Wel heel tof echter om door de drukste stukjes Barcelona te crossen en dan achter je te zien hoe zo´n grote groep Nederlanders je volgen!

Oktober was ook de maand waarin Sanne en ik kennis maakten met een nieuwe huisgenoot, genaamd Paolo. De grootste imbeciel die ik hier heb leren kennen. Voordat ik verder vertel, een kort overzichtje van alle huisgenoten die ik heb meegemaakt:

Eerste samenstelling:
- Alexander (22 jaar - Engeland)
- Alexis (23 jaar - Frankrijk)
- Jose Angel Diaz (27 jaar - Mexico)

Tweede samenstelling:
- Alexis (23 jaar - Frankrijk)
- Paolo (23 jaar - Italie)
- Jose Angel Diaz (27 jaar - Mexico)

Derde samenstelling:
- Lorenzo (31 jaar - Italie)
- Paolo (23 jaar - Italie)
- Jose Angel Diaz (27 jaar - Mexico)

Vierde samenstelling:
- Adrian (30 jaar - Argentinie)
- Lorenzo (31 jaar - Italie)
- Jose Angel Diaz (27 jaar - Mexico)

De eerste samenstelling was het best, omdat ik nog niet iedereen kende en vooral de tijd had om af en toe met hen op pad te gaan. Paolo was de meest vreemde eend in de bijt, vooral omdat hij bijna geen woord sprak en geen reet uitvoerde in het huishouden. Die jongen kon de hele dag achter zijn laptop zitten en alleen maar pokeren. Bij zijn plotselinge vertrek kwamen we erachter wat voor puinhoop zijn kamer was en dat er een goede fles Absinth halfvol op zijn kast stond. Grote kans dus dat hij de helft van de tijd roze olifantjes zag vliegen!

Alle andere huisgenoten hebben ook zo hun eigen cultuur en de daarbij behorende gewoontes. Zo is het met de een veel makkelijker te communiceren dan de ander. Al met al is het toch heel interessant om zoveel verschillende personen mee te maken!

Deze maand begon ook een reeks van vele bezoeken, zo zijn de volgende personen allemaal langsgekomen: Climie (genoten van het lachen in de dierentuin, restaurants, winkelcentra, thuis.. waar niet!) , mijn ouders, Sanne d´r ouders + broertje, Lisa en Julia (vriendinnen Sanne), Frank en Joy (supertoffe wandeltocht gemaakt naar de Tibidabo, eindpunt een uitzicht op 550 meter hoogte!), Sanne d´r ouders + oom en tante + nichtje. Het was heerlijk om zoveel bekenden om me heen te hebben en ook vermoeiend om soms 6 a 7 dagen in de week te werken gecombineerd met leuke dingen doen. Gelukkig heb ik het grootste deel van de tijd dit prima weten te combineren en erg naar mijn zin gehad! Daarvoor nogmaals bedankt iedereen!

NOVEMBER
De maand November was sneller een feit dan ik de kalenderdagen kon tellen. Het was goed te merken dat de tijd snel ging en ik ging merken dat het leven in het buitenland niet altijd over rozen gaat. Af en toe wat slaapgebrek en momenten dat ik het even zat waren zorgden voor niet altijd even energievolle dagen. Gelukkig kwam ik er op een bepaald moment achter waar dit aan lag; een gebrek aan sporten en goed feesten werden verholpen door hier meer tijd voor vrij te maken.

Waar het aantal tours steeds meer afnam per week kwam er ook meer tijd om leuke dingen te doen, zoals uit eten gaan met Sanne, de bioscoop te bezoeken en de winkelcentra afstruinen. Begin November was het weer nog zo goed, dat men gewoon op het strand lag.

Gezelligheid op kantoor afwisselend met lange avonden sporten (+ jacuzzi en sauna), kroegenbezoek, tours geven en lekker koken is toch een erg lekker ritme om in te leven!

DECEMBER
Officieel is dit de laatste maand van mijn stage, al heb ik vrij snel besloten in overleg om door te gaan in Januari. De mogelijkheid om nog meer dingen op te pikken en af te ronden zorgen er voor dat mijn stage iets wordt uitgebreid met ongeveer twee weken.

Sinterklaas hebben we hier niet echt gevierd, het zijn vooral vreemde blikken die je krijgt bij het uitleggen van het feest. Ook pepernoten gooien is niet zo´n goed idee. Gelukkig waren er wel chocoladeletters en pepernoten, die overigens binnen no time op waren!

De lange nazomer (ik kan het niet vaak genoeg benoemen) sloeg vrij snel over in een milde herfst. Daar waar een groot deel van Europa op zijn gat ligt vanwege de sneeuw, zat ik gister nog in mijn geweldig gele shirt op een terrasje. Afwisselend frisse dagen met 16 a 18 graden zo nu en dan maken het onvoorstelbaar hoe streng de winter nu is op het thuisfront. Gelukkig zorgen de foto´s en nieuwsuitzendingen er voor dat het overwinteren hier totaal niet erg is! Jammer is wel dat ik en Sanne een waarschijnlijk witte kerst missen, maar ook dat halen we de volgende jaren vast en zeker weer in.

Als laatste verhaal gisteravond: we zijn als afscheid van collega Martijn wezen karten in een van de grootste kartbanen van Europa. Na werk zijn we met zijn allen afgereisd naar Badalona, iets buiten Barcelona. Daar, in een gigantisch winkelcentrum zijn we met een ploeg van 6 coureurs en een aantal toeschouwers aan een hele vette avond begonnen. Een heat houdt in dat je ongeveer 11 minuten mag rondscheuren. Na de spanning opgebouwd te hebben kon ik dan eindelijk weer een keer achter het stuur kruipen. De eerste ronde ging het er al gelijk hard aan toe op de bochtige, afwisselende maar supervette racebaan. Met de 3 na snelste tijd vond ik het toch niet heel slecht gepresteerd. Vervolgens na een korte pauze gingen we voor een tweede ronde, met een 1e plek. De laatste derde heat was het meest intensief, na alle beuken tegen de vangrail wederom een derde plek behaald. Vooral erg gelachen en blauwe plekken opgelopen!

Meer benoemingswaardigheden zijn er volop, maar meer hierover als ik aan het eind van Januari alle foto´s en video´s verzameld heb!

Voor het komend weekend: iedereen een leuke en witte kerst toegewenst!

In Januari weer een normaal verslag met alle belevenissen over het afsluiten van het jaar in Barcelona en Denia (plaats beneden in Spanje)!

Feliz navidad y próspero año nuevo!